Ik blijf me elke keer verbazen over het verschil in niveau, niet alleen van de deelnemers maar ook van de stukken die gespeeld worden. We horen allerlei verschillende maatsoorten (4-4 is gemakkelijker dan 3-4), horen stukken met overgangen, versnellingen en vertragingen, horen bekende stukken maar ook stukken die minder gemakkelijk in het gehoord liggen. Ja, Hans Klok liet zijn Bolero gigantisch ontsporen, maar de Bolero is echt geen gemakkelijk stuk, doordat het begint met licht-zwaar, ipv zwaar-licht. Deze eerste afleveringen ligt het niet aan aanleg of deelnemers er goed doorkomen, maar aan muzikale opvoeding. Jamai is natuurlijk fantastisch, maar wat wil je van iemand die is gestart met musiceren bij een van de beste brassbands van Nederland? Dan hoor en zie je niet anders dan goede muziek, kun je noten lezen en ontwikkel je basisvaardigheden als het aanvoelen van muziek (waar het zwaartepunt zit in de maat, welke muzikale lijnen belangrijk zijn en welke alleen decoratie). Ik kan genieten van wat Jamai laat zien, maar het verschil met de rest is wel enorm groot.
